Krzysztof Kwintkiewicz
nasi bracia, siostry
nienazwana gleba, wysuszone pole
wszyscy ci, którzy nas pożegnają i osądzą
są dla nas mistrzami
milczenia, zwykłą
pośredniością, ciągłym pomiędzy.
czy ich bycie wieczne nie zastanawia bardziej
niż fakt, że stracimy matki nasze i ojców, naszych
poetów, inżynierów, przywódców
miłości nasze, dzieci
i siebie samych.
nasi bracia, siostry
zatrute morza, podeptane góry
wyrywane bezmyślnie byliny
wszyscy ci, którzy nas pożegnają
i gorzko wspomną
wbrew naszym marnym świętym księgom
to oni zostali wybrani.
Krzysztof Kwintkiewicz (ur. 1995) – autor prozy i poezji, z wykształcenia filolog. Laureat konkursów poetyckich, w tym m.in. Turnieju Jednego Wiersza im. P. B. Greca. Publikował m.in. w „Helikopterze”, „Wydawnictwie j” oraz „Składce”. Jest miłośnikiem amerykańskiej prozy postmodernistycznej i całej polskiej awangardy. Na co dzień pracuje jako specjalista od komunikacji, z kolei po godzinach walczy o prawa drzew i krzewów. Mieszka w Warszawie.
ilustracja: Magdalena Batko, korekta: Monika Pertek-Koprowska